خبرنامه دانشجویان ایران: بسیج دانشجویی دانشگاه تهران در بیانیه ای خطاب به رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه که به ایران سفر کرده است، 5 سوال مهم از وی کرده است.
به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران» متن کامل این نامه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
"و ذَکِّر فَاِنَّ الذِّکری تَنفَعُ المومنین" "الذاریات/55"
جناب آقای رجب طیب اردوغان
با سلام و احترام
مدتی ست دولت ترکیه در فضای بین المللی نقش پررنگ تری یافته و دیپلماسی فعال را دستور کار خود قرار داده است.اما آنچه در این بین،توجهات را به خود جلب می کند اقدامات و موضع گیری های متناقض و دوگانه ای ست که توسط این دولت و دولتمردان آن در عرصه ی بین المللی و داخلی بروز و ظهور یافته است،که باعث بوجود آمدن شبهات و سوالاتی در این رابطه شده است.از آنجایی که روحیه ی پرسش گری و حقیقت طلبی طبیعت دانشجویان است و با توجه به حضور شما در ایران،جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران فرصت را غنیمت شمرده و تصمیم گرفتند تا سوالات و نظرات خود را طی نامه ای با شما مطرح کرده ودر صورت امکان پاسخ بشنوند.
اول:
چرا دولت ترکیه و دولتمردان آن نسبت خود را با رژیم اشغالگر قدس مشخص نمی کنند؟ آیا می توان هم از اسلام دم زد و هم با کافران حربی دوست بود؟می توان هم به مظلوم بودن فلسطینیان و غاصب و ظالم بودن صهیونیست ها ایمان داشت و هم با رژیم اشغالگر قدس رابطه ی سیاسی داشت؟ و ای کاش کار به همینجا ختم می شد،اما مصیبت بارتر این است که "گاز"، که گلوگاه حیاتی رژیم جنایتکار صهیونیستی ست از طریق ترکیه به این رژیم غاصب فروخته می شود! و متاسفانه ترکیه از کشورهایی محسوب می شود که بیشترین حجم صادرات را به رژیم جنایتکار صهیونیستی دارد! آیا سیره ی رسول گرامی اسلام در برابر دشمنان اسلام اینگونه بود؟
مگرنه اینکه قرآن کریم،این کتاب نجات بخش بشر،در آیه ی 82 سوره ی مائده می فرماید: لَتَجِدَنَّ أَشدَّ النَّاسِ عَداوهً لِّلَّذِينَ ءَامَنُوا الْيَهُودَ وَ الَّذِينَ أَشرَكُوا
جناب آقای اردوغان!
آیا می توان هم از کاروان آزادی قدس دفاع کرد و هم مانند شما ترکیه را دوست اسرائیل دانست؟(مصاحبه با بی.بی.اس،تیرماه 89) و آیا می توان چشم بر قطعی های چندین ساعته برق بر مسلمین غزه بست،اما به اسرائیل گاز صادر کرد؟
اگر بنابه حکم قرآن اسرائیل را دشمن اسلام می دانیم دیگر صدور گاز چه معنایی دارد؟ این است عملی کردن "قاتلوا ائمه الکفر" قرآن کریم؟اگر دوست این رژیم جنایتکار هستیم دیگر ژست ضداسرائیلی نگیریم.
به راستی موضع ترکیه راجع به رژیم جنایتکار صهیونیستی را باید در اقدام شما در ترک جلسه با پرز دید یا در همنوایی و حتی همکاری با اسرائیل علیه سوریه ای که محور مقاومت اسلامی در منطقه است؟
دوم:
چگونه یک فرد می تواند هم مسلمان باشد و هم نخست وزیر یک حکومت لائیک؟ مگر اسلام و لائیسیته با هم قابل جمع اند.
آیا می شود به اسلامی معتقد باشیم که می فرماید:"لن یجعل الله للکافرین علی المومنین سبیلا" و هم حکومتی را بپذیریم که در آن،اندیشه ی کفر بر مسلمین مسلط است؟
چرا اسلامگرایان ترکیه صریحا نسبت خود را با لائیسیته ی حاکم بر ترکیه مشخص نمی کنند؟
اساسا نکته ای که باید مورد توجه قرار گیرد این است که ثمره ی چندین سال حاکمیت حزب اسلامگرایان در ترکیه چه بوده و چه گامی در جهت نزدیک شدن به اصول اسلام و اجراشدن اسلام در جامعه ی ترکیه برداشته شده است؟
جناب آقای اردوغان!
آیا چند موضع گیری به نفع حجاب و در مذمت ممنوعیت حجاب،مشکل را حل می کند؟ چگونه می توان هم همسری محجبه داشت و هم ممنوعیت حجاب در ادارات دولتی را ناظر بود؟
چرا اسلامگرایان ترکیه به دفاع از حقوق اکثریت مسلمان این کشور برنمی خیزند تا سایه ی شوم لائیسیته را که سالیان متمادی با تکیه بر زور بر مردم حکومت می کند کوتاه کنند؟
این قصور و کوتاهی به حدی ست که به نظر می رسد اگر در این چندسال به جای اسلامگرایان،لائیک ها دولت را در اختیار داشتند در سیاست خارجی و سیاست داخلی ترکیه،عملکردشان چندان تفاوتی با عملکرد اسلامگرایان نداشت.
تکند خدایی ناکرده این نوع اسلام گرایی بیش از آنکه در خدمت اسلام باشد،به طور ناخواسته سوپاپ اطمینانی برای حکومت لائیک باشد تا انرژی نهفته ی مسلمین را خالی کند؟ ونکند اسلام گرایان ترکیه "مسلمان" نیستند بلکه "اسلام گرا" هستند؟که بین این دو تفاوت از زمین است تا آسمان!
سوم:
با مروری بر سیاست خارجی دولت ترکیه،تناقضاتی در آن مشاهده می شود که این شبهه را در اذهان تقویت می کند که مواضع و اقدامات این دولت،تکمیل کننده ی سیاست های آمریکا در منطقه است.آخرین نمونه های این ماجرا،موضع گیری دولت ترکیه نسبت به سوریه است.
با وجود دستگیری گروه های متعدد تروریستی در سوریه و اعتراف آنان به ارتباط با اسرائیل و علی رغم کشف چندین محموله سلاح در حال انتقال از اسرائیل به سوریه و تلاش های آشکار امریکا و رژیم اشغالگر قدس و سایر دشمنان اسلام،چرا دولت ترکیه با تروریست های موسوم به ارتش آزاد سوریه که در خاک ترکیه حضور دارند،مانند پ ک ک برخورد نمی کند؟ و سوال برانگیزتر، مواضع ضد سوری مقمات ترکیه و همصدایی آنان با آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه حکومت سوریه(که اکنون نقش محور مقاوت ضد اسرائیلی را در منطقه ایفا می کند) است!
مگر می توان از فلسطین حمایت کرد ولی علیه سوریه موضع گرفت؟مگر می توان دم از مطلومیت مردم فلسطین زد ولی با اسرائیل علیه سوریه همصدا شد؟
نمونه ی دیگر این پیروی از آمریکا،توصیه ی جنابعالی به مردم مصر پس از سرنگونی حکومت حسنی مبارک،این دست نشانده و عامل آمریکا و خادم اسرائیل بود که حکومتی سکولار را انتخاب کنند.
جناب آقای اردوغان!
اسلام گرایان ترکیه را چه شده که در سیاست خارجی خود،دنباله رو دشمنان اسلام مانند آمریکا و رژیم اشغالگر قدس شده اند؟
آیا اتخاد مواضع ضد سوری و ایجاد حکومت سکولار در مصر چیزی جز تامین خواسته های آمریکا و اسرائیل برای تضعیف مسلمانان و مقاومت ضد اسرائیلی ست؟
چهارم:
چرا دولتمردان ترکیه این همه بر پیوستن به اتحادیه ی اروپا اصرار می کنند ولی گامی در راستای تقویت جبهه ی اسلام در منطقه برنمی دارند؟ به راستی شایسته ی ترکیه ی مسلمان است که در حالی که اروپاییان مصمم به عدم راه دادنش به اتحادیه ی اروپا هستند،از هر راهی که شده ،حتی اگر این راه همصدایی با آمریکا در منطقه و تامین منافع سیاسی و اقتصادی اروپا و آمریکا و اسرائیل باشد؛تلاش کند تا در اتحادیه ی اروپا پذیرفته شود؟
مگر تا به حال وابستگی کشورهای منطقه به غرب چه سودی جز وابستگی اقتصادی و تباه شدن فرهنگ آن کشور به بهای غالب شدن فرهنگ غربی در آن کشور داشته است؟
جناب آقای اردوغان!
آیا شایسته ی ترکیه ی مسلمان است که به خاطر خوشامد غرب،مناطق فسادی چون آنتالیا داشته باشد که تبدیل به محل عیاشی اروپاییان شده است؟ با توجه به این روندی که ترکیه در پیش گرفته بیم آن می رود که آندلس اینبار نه در اسپانیا،بلکه در ترکیه تکرار شود! فروپاشی فرهنگی ترکیه و روند استیلای ارزش های آمریکایی و اروپایی که هر روز سرعت بیشتری به خود میگیرد گواهی بر این امر است.
از سوی دیگر،بهتر نبود دولت اسلامگرای ترکیه به جای این همه اصرار و تلاش برای پیوستن به اتحادیه اروپا به بهای تامین منافع غرب در منطقه،برای وحدت هرچه بیشتر دولت های منطقه و به خصوص سایر دولت های اسلامی تلاش می نمود؟ به راستی این موضع ضد سوری مقامات ترکیه چه نتیجه ای جز تضعیف جبهه ی اسلامی ضد اسرائیلی و ضد آمریکایی دارد؟
به راستی برای دولت اسلامگرای ترکیه و در راس آن نخست وزیر محترم آن،مصالح امت اسلامی مهم تر است یا رضایت آمریکا و اروپا؟ چگونه می توان چشم بر تروریست های مسلح سوری که سرچهارراه ها مردم را هدف قرار می دهند بست،ولی از حقوق بشر دم زد؟
پنجم:
چرا موضع و عملکرد ترکیه در قضیه ی قیام های مردمی علیه حاکمان ظالم و دیکتاتور خود،موضعی دو پهلو و متناقض بود؟ چگونه می شود که دولتمردان ترکیه،آن هم اسلامگرایان؛چشم بر جنایات آل خلیفه در بحرین بسته و سه روز میزبان حاکم جنایتکار این کشور باشند؟ به راستی اگر دولت ترکیه دغدغه ی دفاع از مظلومین را داشته باشد چرا باید با پادشاه این رژیم سفاک ملاقات کند؟
مگر می توان مسلمان بود ولی نسخه ی حکومت سکولاریستی را برای مصر و تونس تجویز کرد؟ مگر مدعیان دموکراسی در جهان،حامیان دیکتاتورهای منطقه که مرئم آنها را ساقط کردند مانند حسنی مبارک و بن علی و قذافی نبوده اند؟
آقای اردوغان!
مگر نه اینکه پشتیبان و حامی اصلی همه ی دیکتاتورهایی که توسط مردم مسلمان ساقط شدند آمریکا بود؟ و مگر نه اینکه همه ی آنها سکولار یا لائیک بودند؟آیا تجربه ی لائیسیته ی حاکم بر تونس و سکولاریسم حاکم بر مصر چیزی جز له شدن مسلمانان زیر چکمه های آمریکا و اسرائیل وبود؟ با این وجود چرا شما مردمی را که علیه سکولاریسم و لائیسیته ی حاکم بر کشورشان قیام کرده اند و اکنون خواهان اجرای اسلام در جامعه و در عرصه ی حکومت هستند را به سکولاریسم توصیه می کنید؟ آیا سکولار بودن حکومت ها،همان نسخه ی مطلوب آمریکا و اسرائیل نیست؟ "فأینَ تَذهَبون؟"
در پایان یادآور می شویم که مروری بر تاریخ اسلام وظلمی که از جانب کفار و دشمنان اسلام بر امت اسلامی رفته،حاکی از این است که برای آنها هیچ چیز جز منافعشان اهمیت ندارد و هربار که مسلمانان در برابرآنها کوتاه آمده اند نتیجه ای جز شکست نصیبشان نشده است.در مقابل هم،دشمنان امت اسلام از عقب نشینی دولتمردان مسلمان خوشحال شده و تلاش می کنند آنها را در همین مسیر نگه داشته و به خدمت منافع خود درآورند،که قرآن کریم در اینباره فرموده است: " وَ لَنْ تَرْضي عَنْكَ الْيَهُودُ وَ لاَ النَّصاري حَتَّي تَتَّبِع مِلَّتَهُمْ"
والسلام علی عبادالله الصالحین
بسیج دانشجویی دانشگاه تهران
تبادل لینک هوشمند 
